پودر زردچوبه (Curcuma longa) یکی از ادویه‌های پرکاربرد و معروف در آشپزی‌های آسیایی و به‌ویژه هند است که علاوه بر طعم و رنگ‌دهی خاص، خواص درمانی فراوانی نیز دارد. این ادویه از ریشه گیاه زردچوبه که متعلق به خانواده زنجبیل‌ها (Zingiberaceae) است به دست می‌آید و در بسیاری از فرهنگ‌های پزشکی سنتی، از جمله آیورودا و طب چینی، برای درمان بیماری‌ها و بهبود سلامت عمومی بدن استفاده می‌شود. زردچوبه به دلیل ترکیب فعال خود به نام کُرکومین شناخته می‌شود که خواص ضد التهابی، ضد سرطانی و آنتی‌اکسیدانی دارد. در این مقاله به بررسی ویژگی‌های علمی، ترکیبات شیمیایی، خواص درمانی، کاربردها و موارد احتیاطی در مصرف پودر زردچوبه خواهیم پرداخت. تاریخچه و ویژگی‌های گیاه زردچوبه زردچوبه به طور عمده در مناطق گرمسیری آسیا و به‌ویژه هند رشد می‌کند. این گیاه به‌طور سنتی در هند و دیگر کشورهای آسیایی به عنوان ادویه و دارو استفاده می‌شود. زردچوبه از ریشه گیاه Curcuma longa استخراج می‌شود که به رنگ زرد نارنجی است. این گیاه متعلق به خانواده زنجبیل‌ها است و همانند زنجبیل دارای ریشه‌های زیرزمینی است که پس از خشک شدن و آسیاب شدن به پودر زردچوبه تبدیل می‌شود. در تاریخ، از زردچوبه نه تنها به‌عنوان یک ادویه برای طعم دادن به غذاها استفاده شده، بلکه در طب سنتی برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها به‌کار می‌رفته است. در حال حاضر، زردچوبه و به ویژه ترکیب اصلی آن یعنی کُرکومین، به‌طور گسترده‌ای در طب مدرن و تحقیقات علمی برای کشف خواص دارویی آن مورد توجه قرار گرفته است. پودر زردچوبه یکی از ادویه‌های پرخاصیت و مغذی است که به دلیل ترکیب فعال کُرکومین، خواص ضد التهابی، ضد سرطانی و آنتی‌اکسیدانی فراوانی دارد. این ادویه علاوه بر اینکه در آشپزی استفاده می‌شود، در طب سنتی و مدرن نیز به‌عنوان یک درمان طبیعی برای بیماری‌های مختلف کاربرد دارد. با این حال، مصرف آن باید به‌طور معقول و با توجه به شرایط فردی انجام شود تا از عوارض جانبی احتمالی جلوگیری شود.